De afgelopen vijftig jaar zijn er veel winkels verdwenen uit de dorpen van het Heuvelland. Vaak zelfstandige winkels waarvan de eigenaar geen opvolger had of er geen brood meer in zag. Slagerijen, groentewinkels en kledingzaken sloten hun deuren. Dat gold begin jaren zeventig ook voor een heel bekende keten in onze regio, de winkels van P. de Gruyter met filialen in Gulpen, Vaals, Simpelveld en Valkenburg. Het familiebedrijf werd opgericht door Piet de Gruyter uit Den Bosch. Hij startte een verwerkingsbedrijf van peulvruchten, granen en zaden die hij verkocht in een klein winkeltje. Dat groeide nadat zijn zonen eind 19e eeuw de zaak hadden overgenomen uit tot een winkelketen die zich snel verspreidde over heel Nederland. Er werden ook koloniale waren zoals koffie en thee verkocht. De formule van De Gruyter was: alleen producten verkopen van eigen merk
In 1926 en 1927 openden de eerste winkels in Zuid-Limburg; in de steden Maastricht en Heerlen werden zelfs nieuwe panden gebouwd.
De Gruyter was bekend door twee populaire acties. De klant kreeg op basis van de waarde van de ingeleverde oranjerode kassabonnen, tien procent korting. ‘En betere waar, én 10%, alleen de Gruyter’ luidde het motto. Het ‘Snoepje van de Week’, was een klein cadeautje voor de kinderen, elke week anders, dus altijd een verrassing waar naar uit werd gekeken. Aanvankelijk waren het echte snoepje, later kon dat ook een poppetje, boekje of iets van speelgoed zijn. Er werd aan huis bezorgd en dan kon binnen aan tafel ook meteen de nieuwe bestelling worden opgenomen.
In de Limburgse kranten stonden in de jaren vijftig veel personeelsadvertenties voor de winkels en de bezorging van de Gruyter. De zaken gingen goed en uitbreiding was nodig. Er werden ‘flinke verkoopsters’ gevraagd tussen de 16 en 25 jaar. Ook was er behoefte aan ‘nette bezorgers’ die in bezit van een rijbewijs B waren. Mocht men geen rijbewijs hebben dan kon op kosten van de Gruyter kosteloos rijles worden genomen.
In de loop van de jaren zestig ging het steeds slechter met het bedrijf, het verloor de concurrentieslag met de nieuwe supermarkten, grotere winkels met producten van heel veel verschillende merken. De Gruyter hield (te lang) vast aan haar idee van eigen (kleine) winkels met alleen eigen producten. In 1971 werd het noodlijdende bedrijf overgenomen en in de vijf jaren erna sloten alle winkels.
