Ze veroorzaken een schok in Nederland, de zwart wit beelden van een gewelddadig treffen tussen politie en boeren in de besneeuwde weilanden van Drenthe. Er gaat een boerderij in vlammen op. Het is maart 1963 en de kranten staan dagenlang vol uitgebreide reportages over het conflict dat drie dagen duurt.
Een groot aantal boeren verzet zich al jaren tegen de toenemende invloed van de overheid op de landbouw. De schaalvergroting en het prijsbeleid gaat volgens hen ten koste van met name de kleine boeren. Zij noemen zich ‘Vrije Boeren’ en weigeren de wettelijk verplichte bijdrage te betalen aan het Landbouwschap, de organisatie die de herstructurering van de landbouw begeleidt en het mikpunt wordt van de frustratie en woede van de boeren. De boeren spreken over ambtelijke terreur en staatsdwang. De weigering om de heffing te betalen leidt tot enkele rechtszaken en gedwongen verkoop van boerderijen. In maart 1963 slaat dan de vlam in de pan als het Landbouwschap besluit de boerderijen van een aantal vrije boeren te ontruimen die blijven weigeren contributie te betalen.
De boeren hebben zich in 1958 al georganiseerd in de Boerenpartij, die is opgericht in Drenthe en in 1963 voor het eerst meedoet aan de verkiezingen voor de Tweede Kamer. Daarbij haalt ze meteen drie zetels. Veel ontevreden kiezers stemmen op de partij. In het Heuvelland wordt er ook massaal op hen gestemd. Slenaken spant de kroon. Daar krijgt de Boerenpartij bij de Provinciale Staten verkiezingen in 1966 een kwart van de stemmen, in Gulpen is dat ruim 15%. In 1967 zet de groei landelijk door en haalt ze zeven zetels bij de Tweede Kamer verkiezingen
Hendrik Koekoek, door iedereen boer Koekoek genoemd, is de voorman van de partij. Hij is een van de boeren die zijn boerderij gedwongen moest verkopen en heeft daardoor de status van martelaar gekregen. Er zijn veel conflicten in de partij, onder andere over het oorlogsverleden van een paar leidende figuren. Zij blijken gecollaboreerd te hebben met de Duitse bezetter. Er volgt een afsplitsing en in 1971 betaalt de partij de prijs voor de vele interne conflicten en de slechte publiciteit: bij de Tweede Kamerverkiezingen verliest ze zes van de zeven zetels. In 1981 verdwijnt de Boerenpartij helemaal uit de Tweede Kamer.
