Reactie van lezers
‘inmiddels bijna op de helft van je boek Pierre. Wat een prachtig geschreven geschiedenis van je familie en de mooiste provincie van Nederland en dat in 500 pagina’s’.
‘Het is een geweldig boek dat interessant is om te lezen en om te genieten van alle verhalen die Pierre hierover heeft geschreven. Goed cadeau om te geven of te ontvangen’
Inmiddels hebben we het boek uit en willen wij onze welgemeende complimenten aan jou overbrengen. Wij hebben het boek ervaren als een prima documentatie maar meer nog als een inspirerende sfeertekening. Het deed ons reflecteren op de veranderingen die zich tussen generaties voltrekken…. Onze hartelijke dank, dus
Leuk aan het boek is dat je het chronologisch maar ook kriskras kan lezen. En de koppeling tussen de kleine familiegeschiedenis en grotere maatschappelijke ontwikkelingen maakt het geheel tot een boeiend verhaal.
ik geniet van Pierre’s boek. Fijn geschreven en veel info over de omgeving waar we nu wonen…Kortom: veel dank!😘😘😘
Ben aan ’t lezen en kan niet stoppen!! Zo nieuwsgierig ben ik naar alles. Zo bijzonder. En zo makkelijk leesbaar geschreven👌
“wat een interessant boek. Veel informatie over de geschiedenis van Limburg en over de familie. Het boek leest als een trein, ik heb het inmiddels uit: een aanrader.”
“Een groot nadeel van het boek is dat het verslavend werkt, als je begint wil je niet meer ophouden met lezen. De stukjes over vader zijn superleuk. Wat een geweldig mooi boek.”
“Het is een episch boek geworden, dat betekent dat de generaties na ons er nog over zullen praten, het lezen en zullen zeggen: hoe is het toch mogelijk dat iemand dat allemaal bij elkaar heeft verzameld”
Beste Pierre,
Ik heb het boek uit!. Ik werd vaak nieuwsgierig gemaakt door de cliffhangers en onder de indruk van de indringende beschrijvingen van de kerk, het feodaal conservatieve milieu. Ik kende wel veel ervan uit Oldenzaal, waar ik opgegroeid ben, maar lang niet zo indringend. Je laat heel goed via Gulpen en de familie Hupperts de grote maatschappelijke veranderingen zien. Ook voor historisch inzicht een heel waardevol boek.
De rijkdom aan gebeurtenissen en details geeft het boek extra smaak en toch weet je het tempo erin te houden. Knap. Maar wat een karwei: hulde!
Bijzonder (ik heb dat ook in het museum in het Ruhrgebied gehoord) is de dubbele houding ten opzichte van de mijnsluitingen. Het was terecht naar PvdA minister den Uyl kreeg er geen respect voor. En ook de nostalgie naar de koempel-mentaliteit. Ik vind verder dat je een goede toon hebt gevonden: evenwichtig met nodige afstand maar ook persoonlijk en betrokken. Kortom petje af en hopelijk veel lezers! Bedankt.
Dag Pierre,
Gisterenavond heb ik je boek uitgelezen. En voel mij vandaag wat onthand. Dat heb je met boeken waaraan je je tijdens het lezen gaat hechten. Dat doet jouw boek dus.
Ik heb genoten van jouw boek. Fijn geschreven en met veel informatie over de omgeving waar we sinds een tiental jaren wonen.
De laatste hoofdstukken bevatten ontluisterende onderwerpen over corruptie en wangedrag van de deken. Gelukkig was jij ondertussen geboren en in het hoofdstuk over het mijnwerkersgezin staat een sprookje van een foto, van je moeder onder haar rozenboog. En het feit dat je vader je eindelijk wat over zijn leven in de mijnen ging vertellen; de werkomstandigheden waren natuurlijk ontluisterend, en dat wilde hij je waarschijnlijk besparen, maar het feit dat hij ging vertellen is zo mooi.
Beter gezegd: de gehele beschrijving van je vader is erg mooi, Pierre. Zo liefdevol gedaan. Met daarbij de boodschap dat er in een gemeenschap meer nodig is dan ‘het eigenbelang’ en het ‘ik’. Dat thema wordt alleen maar actueler. De grootse inzet van je vader voor anderen (en daarmee ook van zoveel andere mensen) wordt in het algemeen zó niet gezien. En jij zet dit duidelijk neer.
Het fusieverhaal van de harmonie! Ook zo’n mooi tegendraads verhaal in deze tijden met onnodig scherpe tegenstellingen. Een voorbeeld van zoeken naar verbinding en het overbruggen van oude verschillen.
Kortom: ik voel me thuis in je boek.
Wat ook mooi was om te ontdekken: mijn vader was ook een nogal stille man van weinig woorden die ook niet tegen discussies en vijandigheid kon. Deze stille mannen hebben een krachtige impact. Mijn vader kreeg als hij solo zong in de kerk vrijwel altijd mensen aan het huilen bijvoorbeeld.
Zo, nu ga ik me maar weer een beetje onthand voelen.
In een adem uitgelezen met herkenbare passages voor een oud- Gulpenaar
